Ringdijk
Achterzijde Prinses Margriet.
Prinses Margriet was na WO II een noodsanatorium aan de Ringdijk, dat in gebruik was
van 5 okt 1946 - 1 juni 1955.
Noodsanatorium Prinses Margriet Het derde ziekenhuis dat Ridderkerk ooit rijk is geweest, is ontsproten aan een initiatief van de huisartsen P. G. op den Coul en D. K. Heeringa. Kort na de bevrijding in 1945 besloten deze beide Ridderkerse dokters te pogen hier een noodsanatorium te stichten voor T.B.C.-patiënten. De bestaande sanatoria waren door de bezetters leeggeroofd en de behoefte eraan was groot. Dank zij de Ridderkerkse afdeling van het Nederlandse Rode Kruis en de volle steun onzer bevolking kon op 5 oktober 1946 het sanatorium "Prinses Margriet"in gebruik worden genomen. Voornamelijk bedoeld voor patiënten die direct besmettingsgevaar voor hun omgeving opleverden en daarvan konden er 6 op de mannen- en 6 op de vrouwenafdeling worden geplaatst. In 1954 werd het aantal bedden nog uitgebreid tot 2 x 8, die toen onder medische controle stonden van de dokteren W. de Wijn en J. A. Crezée. Het sanatorium was gevestigd in het pand Ringdijk 72 en heeft dienst gedaan tot 1juni1955. Van 1946 tot aan de sluiting werden er in totaal 102 patiënten verpleegd.